مىافزايد: «اگر دو خواهر بوده باشند دو سوم مال را مىبرند» از اين حكم مىفهميم كه در مورد دو دختر نيز دو سوم مال در نظر گرفته شده است.
به علاوه، اين تعبير در ادبيات عرب ديده مىشود كه گاهى مىگويند: «فَوْقَ اثْنَتَيْنِ» و منظور «اثْنَتانِ وَ ما فَوْقَ» است، يعنى دو و بيشتر.
از همه اينها گذشته، حكم مزبور از نظر فقه اسلامى و منابع حديث مسلّم است، و اگر فرضاً ابهامى در جمله بالا باشد، با توجه به سنت (منابع حديث) برطرف مىگردد.
اما ميراث پدران و مادران كه آنها نيز جزء طبقه اول و هم رديف فرزندان مىباشند، در آيه فوق چنين بيان شده و در آن سه حالت است:
حالت اول: شخص متوفّى، فرزند يا فرزندانى داشته باشد كه در اين صورت به پدر و مادر او هر كدام يك ششم مىرسد، مىفرمايد: «و براى هر يك از پدر و مادر يك ششم است اگر (ميت) فرزندى داشته باشد» «وَ لِابَوَيْهِ لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كانَ لَهُ وَلَدٌ».
حالت دوم: فرزندى در ميان نباشد و وارث تنها پدر و مادر باشند در اين صورت سهم مادر يك سوم مجموع مال است، مىفرمايد: «اگر فرزندى نداشته باشد و تنها وارث او پدر و مادرش باشند، براى مادرش يك سوم است» «فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِا مِّهِ الثُّلُثُ».
اگر مىبينيم در اينجا سخنى از سهم پدر به ميان نيامده، به خاطر اين است كه سهم او روشن است، يعنى: «دو سوم».
به علاوه، گاهى شخص ميت ممكن است همسرى داشته باشد، در اين صورت سهم همسر از سهم پدر كم مىشود، و بنابراين سهم پدر در حالت دوم متغير است.