آيات مورد بحث، به دو گروه «كافران» و «مؤمنان» در برابر اين دعوت الهى، و سرانجام كار هر يك از آنها اشاره مىكند.
نخست مىفرمايد: «كسانى كه از اهل كتاب و مشركان، به اين آئين جديد كافر شدند در آتش دوزخند، جاودانه در آن مىمانند، آنها بدترين مخلوقاتند»! «إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكينَ في نارِ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ».
تعبير به «كَفَرُوا» اشاره به كفرشان در مقابل آئين اسلام است، و گر نه كفر و شرك قبلى آنها مطلب تازهاى نبود.
تعبير أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ: «آنها بدترين مخلوقاتند» تعبير تكاندهندهاى است كه نشان مىدهد، در ميان تمام جنبندگان و غير جنبندگان، موجودى مطرودتر از كسانى كه بعد از وضوح حق و اتمام حجت، راه راست را رها كرده، در ضلالت گام مىنهند، يافت نمىشود، و اين در حقيقت شبيه چيزى است كه در آيه 22 سوره «انفال» آمده است: إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ: «بدترين جنبندگان نزد خداوند، افرادى هستند كه نه گوش شنوا دارند، نه زبان گويا و نه انديشه بيدار»!.
و يا آنچه در سوره «اعراف» آيه 179 آمده، كه بعد از ذكر گروه دوزخيان با همين اوصاف مىفرمايد: أُولئِكَ كَالأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُون: «آنها همچون چهارپايانند، بلكه گمراهتر، آنها غافلانند».
آيه مورد بحث، مطلبى فراتر از اينها نيز دارد؛ چرا كه آنها را بدترين مخلوقات معرفى كرده، و اين در حقيقت به منزله بيان دليلى است براى خلود آنها در آتش دوزخ.
چرا آنها بدترين مخلوقات نباشند؟ كه تمام درهاى سعادت به رويشان