تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 125

قلمرو وظيفه و آگاهى تو بيرون است.
قابل توجه اين كه: انذار را مخصوص كسانى مى‌شمرد كه ترس و خوف از آن روز بزرگ دارند، و اين شبيه همان مطلبى است كه در آيه دوم سوره «بقره» آمده است: ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ: «در اين كتاب آسمانى ترديدى نيست، و مايه هدايت پرهيزگاران است».
اين گونه تعبيرات، اشاره به اين حقيقت است: تا روح حق‌جوئى و حق‌طلبى و احساس مسئوليت در برابر پروردگار در انسان نباشد، نه به سراغ تحقيق از كتب آسمانى مى‌رود، نه معاد، و نه گوش به انذارهاى انبياء و اولياء مى‌دهد.
***
و سرانجام، در آخرين آيه اين سوره، براى بيان اين واقعيت كه تا قيامت زمان زيادى نيست، مى‌فرمايد: «روزى كه قيام ساعت را مى‌بينند چنين احساس مى‌كنند: گوئى توقف آنها در اين جهان، عصر گاهى يا صبحگاهى بيشتر نبوده است»! «كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ‌يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحاها».
به قدرى عمر كوتاه دنيا به سرعت مى‌گذرد، و دوران برزخ نيز سريع طى مى‌شود كه، به هنگام قيام قيامت آنها فكر مى‌كنند تمام اين دوران چند ساعتى بيش نبود.
اين امر، هم ذاتاً صحيح است كه عمر دنيا بسيار كوتاه و زودگذر است، و هم در مقايسه با قيامت، كه تمام عمر جهان در مقايسه با آن، لحظه‌اى بيش نيست.
«عَشِيَّة» به معنى عصر و «ضُحى‌» به موقعى گفته مى‌شود كه آفتاب بالا آمده و شعاع آن گسترده شده است.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 125

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست