در بعضى از آيات قرآن آمده است: در قيامت هنگامى كه مجرمان درباره مقدار توقفشان در عالم برزخ يا دنيا به گفتگو مىپردازند، بعضى به بعضى ديگر مىگويند: شما تنها ده شبانه روز در جهان برزخ توقف كردهايد: «يَتَخافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً». «1»
ولى، آنها كه بهتر فكر مىكنند مىگويند: شما تنها به اندازه يك روز در برزخ درنگ كرديد! «يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا يَوْماً». «2»
و در جاى ديگر، از مجرمان نقل مىكند كه: «وقتى قيامت بر پا مىشود، مجرمان سوگند ياد مىكنند كه جز يك ساعت توقف نداشتند»! (وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَيْرَ ساعَةٍ). «3»
تفاوت اين تعبيرات به خاطر آن است كه: آنها مىخواهند كوتاهى اين مدت را با يك بيان تقريبى منعكس كنند، و هر كدام احساس خود را با تعبيرى بيان مىكنند، كه همه در يك امر مشترك است و آن، كوتاهى عمر اين جهان در برابر عمر قيامت است، و اين مطلبى است كه انسان را تكان مىدهد و از خواب غفلت بيدار مىسازد.
***