تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 346

فوق العاده‌اى نشان مى‌دهند، منتهاى دقت را در اشكال‌تراشى به عمل آورده و خرده‌گيرى‌هائى بر اين شأن نزول دارند از جمله:
1- اين سوره «مكّى» است در حالى كه داستان شأن نزول مربوط به بعد از تولد امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام است كه قطعاً در «مدينه» واقع شده!
ولى چنان كه در آغاز اين سوره، مشروحاً بيان كرديم، دلائل روشنى در دست داريم كه نشان مى‌دهد: تمام سوره «هل أتى‌» و يا لااقل «هيجده آيه» در «مدينه» نازل شده است.
2- لفظ آيه عام است چگونه مى‌توان آن را تخصيص به افراد معينى داد.
ولى نا گفته پيدا است كه عام بودن مفهوم آيه، منافاتى با نزول آن در مورد خاصى ندارد، بسيارى از آيات قرآن مفهوم عام و گسترده‌اى دارد، ولى شأن نزول كه مصداق اتم و اعلاى آن است مورد خاصى مى‌باشد، و اين عجيب است كه عموميت مفهوم آيه‌اى را كسى دليل بر نفى شأن نزول آن بگيرد.
3- بعضى، شأن نزول‌هاى ديگرى نقل كرده‌اند كه با شأن نزول فوق سازگار نيست، از جمله اين كه «سيوطى» در «درّ المنثور» نقل كرده كه مرد سياه پوستى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و از «تسبيح» و «تهليل» سؤال كرد.
عمر گفت: بس است، زياد از رسول خدا سؤال كردى، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
عمر! خاموش باش، و در اين هنگام سوره «هل أتى‌» بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد!. «1»
در حديث ديگرى در همان كتاب آمده است كه مردى از «حبشه» خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد، مى‌خواست از او سؤال كند، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سؤال كن و فرا گير.
عرض كرد: اى رسول خدا! گروه شما از نظر رنگ و صورت و نبوت بر ما

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 346

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست