ممكن است بعضى از انسانها علم اجمالى به وضع جنين، يا نزول باران و مانند آن پيدا كنند، اما علم تفصيلى و آگاهى بر جزئيات اين امور، مخصوص ذات پاك خدا است، همان گونه كه در مورد قيامت، ما نيز علم اجمالى داريم، اما از جزئيات و خصوصيات قيامت بىخبريم، و اگر در رواياتى آمده است كه پيامبر يا امامان از بعضى از نوزادان، يا از پايان عمر بعضى از افراد خبر دادند، مربوط به همان علم اجمالى است.
3- راه ديگر براى جمع ميان اين دو گروه از آيات و روايات اين كه: اسرار غيب در دو جا ثبت است: در لوح محفوظ: «خزانه مخصوص علم خداوند» كه هيچگونه دگرگونى در آن رخ نمىدهد و هيچ كس از آن آگاه نيست و «لوح محو و اثبات» كه علم به مقتضيات است نه علت تامه، و به همين دليل قابل دگرگونى است و آنچه ديگران نمىدانند مربوط به همين قسمت است.
لذا در حديثى از امام صادق عليه السلام مىخوانيم: انَّ لِلَّهِ عِلْماً لَمْ يَعْلَمْهُ الَّا هُوَ، وَ عِلْماً أَعْلَمَهُ مَلائِكَتَهُ وَ رُسُلَهُ، فَما أَعْلَمَهُ مِلائكِتَهُ وَ أَنْبِيائَهُ وَ رُسُلَهُ فَنَحْنُ نَعْلَمُهُ:
«خداوند علمى دارد كه جز خودش نمىداند و علمى دارد كه فرشتگان و پيامبران را از آن آگاه ساخته، آنچه را به فرشتگان و پيامبران و رسولانش داده ما مىدانيم». «1»
از امام على بن الحسين عليه السلام نيز نقل شده است كه فرمود: لَوْ لا آيَةٌ فِى كِتابِ اللَّهِ لَحَدَّثْتُكُمْ بِما يَكُونُ الى يَوْمِ الْقِيامَةِ! فَقُلْتُ لَهُ أَيَّةُ آيَةٍ؟ قالَ: قَوْلُ اللَّهِ:
يَمْحُو اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ:
«اگر آيهاى در قرآن مجيد نبود من از آنچه در گذشته اتفاق افتاده، و حوادثى