responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 24  صفحه : 402
مى‌گردد، ولى، گاه كنايه از بلا و مصيبتى است كه در شب روى مى‌دهد، و منظور در اينجا همين است.
«صَرِيم» از ماده «صرم» به معنى «قطع» است، و در اينجا به معنى «شب ظلمانى»، يا «درخت بدون ميوه» يا «خاكستر سياه» است؛ زيرا شب با فرا رسيدن روز قطع مى‌شود، همان گونه كه روز با فرارسيدن شب، و لذا گاهى به شب و روز «صريمان» مى‌گويند.
به هر حال، منظور اين است: آن چنان اين بلاى آسمانى كه ظاهراً صاعقه عظيمى بوده است در اين باغستان فرود آمد، كه تمام آن را يك جا آتش زد، و چيزى جز مشتى زغال و خاكستر سياه از آن باقى نماند، و صاعقه‌ها هرگاه به چيزى بزنند، همين گونه خواهد بود.
***
به هر حال، صاحبان باغ به گمان اين كه درخت‌هاى پربارشان آماده براى چيدن ميوه است «در آغاز صبح يكديگر را صدا زدند» «فَتَنادَوْا مُصْبِحِينَ». «1»
***
و گفتند: «به سوى كشتزار و باغستان خود حركت كنيد، اگر مى‌خواهيد ميوه‌هاى خود را بچينيد»! «أَنِ اغْدُوا عَلى‌ حَرْثِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صارِمِينَ».
«اغْدُوا» از ماده «غدوة» به معنى اول روز است، و لذا به غذائى كه در آغاز روز خورده مى‌شود (صبحانه) «غداء» مى‌گويند (هر چند در تعبيرات عربى روزمره كنونى «غداء» به ناهار گفته مى‌شود).
***


نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 24  صفحه : 402
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست