شيعه به معنى پيرو، استعمال مىشود نيز، از همين جهت است.
مسلماً اقوام پيشين، پيرو مشركان «مكّه» و مانند آنها نبودند، بلكه قضيه بر عكس بود، اما از آنجا كه طرفداران يك نفر «شبيه» او هستند اين واژه در معنى «شبيه و مانند» نيز به كار مىرود.
اين را نيز نبايد ناديده گرفت كه، اين گروه از «كفار مكّه» از برنامههاى پيشينيان نيرو مىگرفتند، و از خط مكتب آنها استفاده مىكردند، و به همين جهت، بر اقوام پيشين «اشياع» (شيعهها) اطلاق شده است.
به هر حال، اين آيه، بار ديگر اين حقيقت را تأكيد مىكند كه، وقتى اعمال و رفتار و اعتقادات شما با آنها يكى است، دليلى ندارد كه شما سرنوشتى جز سرنوشت آنها داشته باشيد، بيدار شويد و پند گيريد!
***
آنگاه به اين اصل اساسى اشاره مىكند كه، با مرگ اقوام پيشين، اعمال آنها نابود نشده، بلكه «هر كارى را انجام دادند در نامههاى اعمالشان ثبت است» «وَ كُلُّ شَىْءٍ فَعَلُوهُ فِى الزُّبُرِ».
همين گونه اعمال شما نيز ثبت و ضبط مىشود، و براى «يوم الحساب» محفوظ است.
«زُبُر» جمع «زبور» به معنى «كتاب» است، و در اينجا اشاره به نامه اعمال آدميان مىباشد، بعضى، نيز احتمال دادهاند: منظور از آن «لوح محفوظ» باشد، ولى اين معنى با صيغه جمع سازگار نيست.
***
سپس براى تأكيد بيشتر مىافزايد: «و هر كار صغير و كبيرى بدون استثناء نوشته مىشود» «وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ».