تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 217

در حديثى نيز مى‌خوانيم: «ابن عباس» مى‌گويد: از رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره اين آيه سؤال كردم، فرمود: جبرئيل به من چنين گفته است: ذلِكَ عَلِىٌّ عليه السلام وَ شِيْعَتُهُ هُمُ السَّابِقُونَ إِلَى الْجَنَّةِ، المُقَرَّبُونَ مِنَ اللَّهِ بِكَرامَتِهِ لَهُمْ: «آنها على عليه السلام و پيروان او هستند كه، پيشگامان به سوى بهشت و مقربان درگاه خدايند، به خاطر احترامى كه خدا براى آنها قائل شده است». «1»
ولى، اينها نيز در حقيقت بيان مصداقهاى روشنى از مفهوم گسترده فوق است، مفهومى كه همه پيشگامان را در هر امت و ملتى شامل مى‌شود.
***
سپس در يك جمله كوتاه، مقام والاى مقربان را روشن ساخته، مى‌گويد:
«مقربان در باغهاى پر نعمت بهشتند» «فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ». «2»

تعبير به «جَنَّاتِ النَّعِيمِ» انواع نعمتهاى مادى و معنوى بهشت را شامل مى‌شود.
ضمناً، اين تعبير مى‌تواند اشاره به اين باشد كه، باغهاى بهشت تنها كانون نعمت است، بر خلاف باغهاى دنيا كه گاه وسيله زندگى و زحمت است، همان گونه كه حال مقربان در آخرت با حالشان در دنيا متفاوت است؛ زيرا مقام والايشان در اين دنيا، توأم با مسئوليتهائى است، در حالى كه در سراى ديگر تنها مايه نعمت است.
بديهى است منظور از «قرب» در اينجا «قرب مقامى» است نه «قرب مكانى»؛ چرا كه خداوند مكان ندارد و از ما به ما نزديكتر است.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 217

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست