مستكبران گردنكش، و ظالمان صدرنشين، سقوط مىكنند، و مستضعفان مؤمن و صالح، بر اوج قله افتخار قرار مىگيرند، عزيزان بىدليل، ذليل مىشوند، و محرومان بىجهت، عزيز مىگردند، گروهى در قعر جهنم، سقوط مىكنند، و گروه ديگرى در اعلا عليّين بهشت، جاى مىگيرند، و اين است خاصيت يك انقلاب بزرگ و گسترده الهى!
و لذا در روايتى از امام على بن الحسين عليهما السلام مىخوانيم: كه در تفسير اين آيه فرمود: «خافِضَةٌ»: خَفَضَتْ وَ اللَّهِ بِأَعْداءِ اللَّهِ فِى النَّارِ، «رافِعَةٌ»: رَفَعَتْ وَ اللَّهِ أَوْلِياءَ اللَّهِ إِلَى الْجَنَّةِ: «رستاخيز «خافضه» است؛ چرا كه به خدا سوگند دشمنان خدا را در آتش ساقط مىكند، و «رافعه» است؛ چرا كه به خدا سوگند اولياء الله را به بهشت بالا مىبرد»!. «1»
***
آنگاه، به توصيف بيشترى در اين زمينه پرداخته مىگويد: «اين در هنگامى است كه زمين به شدت به لرزه درآيد» «إِذا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجّاً».
***
اين زلزله به قدرى عظيم و شديد است كه، «كوهها در هم كوبيده و خرد مىشود» «وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسّاً».
***
«و به صورت غبار پراكندهاى در مىآيد» «فَكانَتْ هَباءً مُنْبَثّاً».
«رُجَّت» از ماده «رج» (بر وزن حج) به معنى «حركت دادن شديد» است و