به اين ترتيب، آنها از يكسو، در ميان شعلههاى سوزان جهنم مىسوزند، و تشنه مىشوند، و تمناى آب مىكنند، و از سوى ديگر، آب جوشان به آنها مىدهند، (يا بر آنها مىريزند) و اين مجازاتى است دردناك.
از بعضى از آيات قرآن استفاده مىشود كه، چشمه سوزان «حميم» در كنار جهنم است، كه نخست دوزخيان را در آن مىبرند، و سپس در آتش دوزخ مىافكنند: «يُسْحَبُونَ* فِى الْحَمِيمِ ثُمَّ فِى النَّارِ يُسْجَرُونَ». «1»
تعبير به «يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ» در آيه مورد بحث نيز، متناسب با همين معنى است.
***
باز به دنبال اين هشدار و اخطار شديد بيداركننده، كه لطفى است از ناحيه خداوند، مىفرمايد: «كدامين نعمت از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد»؟! «فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ».
***