26 كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ
27 وَ يَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ ذُوالْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
28 فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
29 يَسْئَلُهُ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِى شَأْنٍ
30 فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ
ترجمه:
26- همه كسانى كه روى آن [: زمين] هستند فانى مىشوند.
27- و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مىماند!
28- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
29- تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مىكنند، و او هر روز در شأن و كارى است!
30- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟!
تفسير:
ما همه «فانى»، و «بقا»، بس تو راست!
باز در ادامه شرح نعمتهاى الهى در اين آيات مىافزايد: «تمام كسانى كه بر روى زمين زندگى مىكنند، فانى مىشوند» «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ».
اما چگونه «مسأله فنا» مىتواند در زمره نعمتهاى الهى قرار گيرد؟ ممكن است از اين نظر باشد كه، اين «فنا» به معنى فناى مطلق نيست، بلكه دريچهاى