خداوند بدن او را بر آتش دوزخ، حرام مىكند». «1»
***
آيه بعد، به سومين تا ششمين اوصاف آنها اشاره كرده، مىفرمايد:
«آنها كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده، و فرمانهاى او را از جان و دل پذيرفتهاند» «وَ الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ».
«و نماز را برپا داشتهاند» «وَ أَقامُوا الصَّلاةَ».
«و كار آنها به طريق شورى و مشورت در ميان آنها صورت مىگيرد» «وَ أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ». «2»
«و از آنچه به آنها روزى دادهايم، در راه خداوند انفاق مىكنند» «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ».
در آيه گذشته، سخن از پاكسازى وجودشان از گناهان و غلبه بر خشم و غضب بود، اما در آيه مورد بحث سخن از بازسازى وجودشان در جنبههاى مختلف است كه از همه مهمتر، اجابت دعوت پروردگار و تسليم در برابر فرمان او است، مطلبى كه همه نيكىها و خوبىها و اطاعت اوامر الهى در آن جمع است، آنها با تمام وجود در برابر فرمانش، تسليماند، و در مقابل اراده او از خود