و براى اين كه تصور نشود، توانائى خداوند بر تهديداتش جاى ترديد است، مىافزايد: «خداوند توانا و صاحب انتقام است» «وَ اللَّهُ عَزِيْزٌ ذُو انْتِقامٍ». «1»
«عَزِيْزٌ» در لغت، به معنى هر چيز مشكل غير قابل نفوذ، و غالب مىباشد. لذا زمينى كه عبور از آن به سختى انجام مىگيرد «عَزاز» ناميده مىشود.
و نيز هر چيز كه بر اثر كميابى دسترسى به آن مشكل باشد «عزيز» ناميده مىشود.
همچنين افراد نيرومند و توانا كه غلبه بر آنها «مشكل» يا «غير ممكن» است «عزيز» هستند و هر كجا كلمه «عزيز» بر خدا اطلاق مىشود به همين معنى است يعنى هيچكس قادر بر غلبه بر او و شكست او نيست و همه در برابر اراده و مشيت او محكوماند.
در جمله بالا براى اين كه كافران بدانند اين تهديد كاملًا جدى است مىفرمايد: خداوند قادر است و به همين دليل كسى نمىتواند در برابر تحقق يافتن تهديدهاى او مقاومت كند؛ زيرا همان طور كه او در جاى خود فوق العاده «رحيم و مهربان» است در برابر آنها كه شايسته رحمت نيستند «عذاب شديد و انتقام دردناك دارد».
البته «انتقام» در اصطلاح امروز بيشتر در مواردى به كار مىرود كه اشخاص بر اثر عدم گذشت در برابر خلافكارىها يا اشتباهات ديگران، دست به عمل متقابل مىزنند و حتى مصلحت خود را در عفو و گذشت در نظر نمىگيرند، اين صفت مسلماً صفت پسنديدهاى نيست؛ زيرا انسان در بسيارى از موارد بايد عفو و گذشت را بر مقابله به مثل، مقدم بدارد.