نوشيدند» «فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَليلًا مِنْهُمْ».
و به اين ترتيب، دومين تصفيه در ارتش «طالوت» انجام يافت؛ زيرا «تصفيه اول» همان بود كه به هنگام اعلام بسيج عمومى، گفته بود: كسانى كه تجارت يا بناى نيمهكاره و امثال آن دارند، همراه من نيايند.
پس از آن مىافزايد: «هنگامى كه او (طالوت) و افرادى كه به وى ايمان آورده بودند (و از بوته آزمايش سالم به در آمدند)، از آن نهر گذشتند، گفتند:
امروز ما (با اين جمعيت اندك) توانائى مقابله با جالوت و سپاهيان او را نداريم» «فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ».
اين جمله به خوبى نشان مىدهد: همان گروه اندك كه از آزمايش تشنگى سالم به در آمدند همراه او حركت كردند، ولى همانها نيز وقتى فكر كردند كه به زودى در برابر ارتش عظيم و نيرومند «جالوت» قرار مىگيرند فريادشان از كمى نفرات بلند شد، و اين سومين مرحله آزمايش بود؛ زيرا تنها گروه كوچكترى از اين گروه اندك، اعلام آمادگى و وفادارى كامل كردند، چنان كه قرآن در ادامه اين آيه مىفرمايد: «آنها كه مىدانستند خدا را ملاقات خواهند كرد (و به روز رستاخيز و وعدههاى الهى ايمان داشتند) گفتند: چه بسيار گروههاى كوچكى كه به فرمان خدا بر گروههاى عظيمى پيروز شدند، و خداوند با صابران (و استقامت كنندگان) همراه است» «قالَ الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرينَ». «1»
اين جمله به خوبى نشان مىدهد: كسانى كه ايمان راسخ به روز رستاخيز داشتند به بقيه هشدار دادند كه: نبايد به «كميّت» جمعيت نگاه كرد، بلكه بايد