روشن است شكرانه اين تعليم الهى كه طرز نماز خواندن در حالت امن و خوف را به انسانها آموخته، همان عمل كردن بر طبق آن است.
«رِجال» در اينجا جمع «راجِل» به معنى پياده، و «رُكْبان» جمع «راكِب»، به معنى سواره است، و منظور اين است كه به هنگام خوف از حمله دشمن، مىتوانيد نماز را در حالتى كه سواره، يا پياده و در حال حركت و فعاليت هستيد انجام دهيد.
در حديثى از اميرمؤمنان على عليه السلام نقل شده كه در بعضى از جنگها دستور داد نماز را به هنگام جنگ با تسبيح و تكبير و لا الهَ الَّا اللَّهُ به جا آورند. «1»
و نيز در حديث ديگرى مىخوانيم: انَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله صَلّى يَوْمَ الأَحْزابِ إِيماءً: «پيامبر صلى الله عليه و آله در جنگ احزاب با اشاره نماز خواند». «2»
همچنين از امام كاظم عليه السلام روايت شده در پاسخ اين سؤال كه اگر شخصى گرفتار حيوان درندهاى شود، و وقت نماز فرا رسد و از ترس آن درنده نتواند حركت كند، چگونه نماز بخواند؟ فرمود: با همان وضعى كه دارد بايد نماز را بخواند هر چند پشت به قبله باشد، و ركوع و سجود را با اشاره در حالى كه ايستاده است انجام دهد. «3»
اين نماز، همان نماز خوف است كه فقهاء در كتابهاى فقهى به طور