است.
«قانِتِيْن» از ماده «قُنُوت» به دو معنى آمده است:
1- پيروى و اطاعت كردن.
2- خضوع و خشوع و تواضع.
ولى بعيد نيست در آيه فوق به هر دو معنى باشد چنان كه در حديثى از امام صادق عليه السلام مىخوانيم كه در تفسير جمله «وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتِيْنَ» فرمود:
«منظور اين است كه نماز را با خضوع و توجه به خداوند به جا آوريد». «1»
و در حديث ديگرى مىفرمايد: «يعنى از روى اطاعت به پا خيزيد». «2»
***
در آيه بعد، تأكيد مىكند: در سختترين شرائط، حتى در صحنه جنگ، نبايد نماز فراموش شود، منتها در چنين وضعى، بسيارى از شرائط نماز همچون رو به قبله بودن و انجام ركوع و سجود به طور متعارف، ساقط مىشود، لذا مىفرمايد: «و اگر (به خاطر جنگ يا خطر ديگرى) بترسيد بايد (نماز را) در حال پياده يا سواره انجام دهيد و ركوع و سجود را با ايماء و اشاره به جا آوريد» «فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالًا أَوْ رُكْباناً».
«اما هنگامى كه امنيت خود را باز يافتيد، خدا را ياد كنيد، همان گونه كه خداوند، چيزهايى را كه نمىدانستيد تعليم داد» «فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَما عَلَّمَكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ» و نماز را در اين حال به صورت معمولى و با تمام آداب و شرائط انجام دهيد.