81 أَ وَ لَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ بِقادِرٍ عَلى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى وَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ
82 إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
83 فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
81- آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريد، نمىتواند همانند آنان [: انسانهاى خاكشده] را بيافريند؟! آرى (مىتواند) و او آفريدگار داناست!
82- فرمان او چنين است كه هر گاه چيزى را اراده كند، تنها به آن مىگويد: «موجود باش»!، آن نيز بىدرنگ موجود مىشود!
83- پس منزه است خداوندى كه مالكيت و (حاكميت) همه چيز در دست او است؛ و شما را به سوى او باز مىگردانند!
تفسير:
او مالك و حاكم بر همه چيز است!
بعد از ذكر دلائل معاد، از طريق توجه دادن به آفرينش نخستين، و آفرينش آتش از درخت سبز در آيات گذشته، در نخستين آيه مورد بحث، اين مسأله را از طريق دومى تعقيب مىكند و آن از طريق قدرت بىپايان خدا است.
مىفرمايد: «آيا كسى كه آسمانها و زمين را با آن همه عظمت و عجايب و نظامات شگفتانگيز، آفريده، توانائى ندارد كه، همانند اين انسانهاى خاك شده