همگان را به پاداشهاى بزرگ الهى بشارت مىدهى، و از عذاب الهى انذار مىكنى، ولى اكثر مردم از اين معنى بىخبرند» «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لايَعْلَمُونَ».
«كافَّة» از ماده «كف» به همان معنى «كف دست» است، و از آنجا كه انسان با دست خود، اشياء را مىگيرد، يا از خود دور مىكند، اين كلمه گاهى به معنى «جمع كردن» و گاهى به معنى «منع كردن» آمده است.
در آيه مورد بحث نيز، هر دو معنى را مفسران احتمال دادهاند، نخست اين كه: به معنى «جمع كردن» باشد و در اين صورت مفهوم آيه، همانست كه در بالا گفتيم، كه: «ما تو را جز براى مجموع مردم جهان نفرستاديم»، يعنى جهانى بودن دعوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را شرح مىدهد.
روايات متعددى كه در تفسير آيه از طرق شيعه و اهل سنت، نقل شده، نيز همين تفسير را تقويت مىكند.
بنابراين، محتواى آيه، همچون آيه 1 سوره «فرقان» است كه مىگويد:
تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً: «جاويد و پر بركت است خداوندى كه قرآن را بر بندهاش نازل كرد، تا همه جهانيان را انذار كند».
و همچون آيه 19 سوره «انعام» كه مىگويد: وَ أُوحِىَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِانْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ: «اين قرآن بر من وحى شده، تا شما و همه كسانى كه اين سخن به آنها مىرسد، را انذار كنم».
در حديثى كه بعضى از مفسران به تناسب آيه فوق ذكر كردند، عموميت دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله به عنوان يكى از افتخارات بزرگش منعكس است، آنجا كه مىگويد: أُعْطِيْتُ خَمْساً- وَ لاأَقُولُ فَخْراً- بُعِثْتُ إِلَى الأَحْمَرِ وَ الأَسْوَدِ، وَ جُعِلَتْ لِىَ الأَرْضُ طَهُوراً وَ مَسْجَداً، وَ أُحِلَّ لِىَ الْمَغْنَمُ وَ لايَحِلُّ لِاحَدٍ قَبْلِى،