28 وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لايَعْلَمُونَ
29 وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ
30 قُلْ لَكُمْ مِيعادُ يَوْمٍ لاتَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ ساعَةً وَ لاتَسْتَقْدِمُونَ
ترجمه:
28- ما تو را جز براى همه مردم نفرستاديم تا (آنها را به پاداشهاى الهى) بشارت دهى و (از عذاب او) بترسانى؛ ولى بيشتر مردم نمىدانند!
29- مىگويند: «اگر راست مىگوئيد، اين وعده (رستاخيز) كى خواهد بود»؟!
30- بگو: «وعده شما روزى خواهد بود كه نه ساعتى از آن تأخير مىكنيد و نه (بر آن) پيشى خواهيد گرفت»!
تفسير:
تو مبعوث براى همه جهانيان هستى!
نخستين آيه مورد بحث، سخن از «نبوّت پيامبر اسلام» صلى الله عليه و آله مىگويد، و آيات بعد از آن، پيرامون «معاد» بحث مىكند، و با توجه به اين كه در آيات گذشته نيز سخن از «توحيد» بود، يك مجموعه كامل را از عقائد دينى تشكيل مىدهد كه متناسب با سورههاى مكّى، همچون سوره «سبأ» است.
نخست، به وسعت دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله و عموميت نبوت او به همه انسانها اشاره كرده مىگويد: «ما تو را نفرستاديم، مگر براى همه مردم جهان، در حالى كه