تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 440

است، يعنى همان مسأله را از طريق درون و مشاهده باطنى و درك ضرورى وجدانى تعقيب مى‌كند.
مى‌فرمايد: «روى خود را متوجه آئين پاك و خالص پروردگار كن»! «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً».
چرا كه «اين فطرتى است كه خداوند انسان‌ها را بر آن آفريده، دگرگونى در آفرينش خدا نيست» «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لاتَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ».
«اين است دين و آئين محكم و استوار» «ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ».
«ولى اكثر مردم نمى‌دانند» «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لايَعْلَمُونَ».
«وجه» به معنى «صورت» است، و در اينجا منظور صورت باطنى و روى دل مى‌باشد، بنابراين، منظور تنها توجه با صورت نيست، بلكه توجه با تمام وجود است، زيرا وجه و صورت، مهمترين عضو بدن و سنبل آن است.
«أقم» از ماده «اقامه» به معنى صاف و مستقيم كردن و بر پا داشتن است.
و «حنيف» از ماده «حنف» (بر وزن كنف)، به معنى تمايل از باطل به سوى حق و از كجى به راستى است، به عكس «جنف» (بر همين وزن) به معنى تمايل از راستى به گمراهى است.
بنابراين، «دين حنيف» يعنى دينى كه از تمام كجى‌ها و از انحرافات و خرافات و گمراهى‌ها، به سوى راستى و درستى متمايل شده است.
مجموع اين جمله، چنين معنى مى‌دهد: توجه خود را دائماً به سوى آئينى داشته باش كه از هرگونه اعوجاج و كجى، خالى است، همان آئين اسلام و همان آئين پاك و خالص خدا. «1»

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 16 صفحه : 440

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست