30 فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لاتَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لايَعْلَمُونَ
31 مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ لاتَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ
32 مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ
ترجمه:
30- پس روى خود را متوجه آئين خالص پروردگار كن. اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده، دگرگونى در آفرينش الهى نيست؛ اين است آئين استوار؛ ولى اكثر مردم نمىدانند!
31- اين بايد در حالى باشد كه شما به سوى او بازگشت مىكنيد و از (مخالفت فرمان) او بپرهيزيد، نماز را بر پا داريد و از مشركان نباشيد.
32- از كسانى كه دين خود را پراكنده ساختند و به دستهها و گروهها تقسيم شدند؛ و (عجب اين كه) هر گروهى به آنچه نزد آنهاست (دلبسته و) خوشحالند!
تفسير:
توحيد فطرى
تا اينجا بحثهاى فراوانى پيرامون توحيد و خداشناسى، از طريق مشاهده نظام آفرينش و استفاده از آن براى اثبات يك مبدأ علم و قدرت در ماوراى جهان طبيعت با استفاده از آيات توحيدى اين سوره، داشتهايم.
و به دنبال آن در نخستين آيه، از آيات مورد بحث، سخن از توحيد فطرى