آرامتر و يا از نظر تابش آفتاب پاكتر و مناسبتر بود برگزيد.
كلمه «إِنْتَبَذَتْ» از ماده «نبذ» به گفته «راغب» به معنى دور انداختن اشياء غير قابل ملاحظه است، و اين تعبير، در آيه فوق شايد اشاره به آن باشد كه «مريم» به صورت متواضعانه، گمنام و خالى از هر گونه كارى كه جلب توجه كند، از جمع، كنارهگيرى كرد، و آن مكان از خانه خدا را براى عبادت انتخاب نمود.
***
در اين هنگام، مريم «حجابى ميان خود و ديگران افكند تا خلوتگاه او از هر نظر كامل شود» «فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجاباً».
در اين جمله، تصريح نشده است كه: اين حجاب براى چه منظور بوده، آيا براى آن بوده كه: آزادتر و خالى از دغدغه و اشتغال حواس بتواند به عبادت پروردگار و راز و نياز با او پردازد؟
يا براى اين بوده است كه: مىخواسته شستشو و غسل كند؟ آيه از اين نظر ساكت است.
به هر حال «در اين هنگام ما روح خود (يكى از فرشتگان بزرگ) را به سوى او فرستاديم و او در شكل انسان كامل، بىعيب و نقص و خوش قيافهاى بر مريم ظاهر شد» «فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيّاً».
***
پيدا است در اين موقع، چه حالتى به «مريم» دست مىدهد، مريمى كه همواره پاكدامن زيسته، در دامان پاكان پرورش يافته، و در ميان جمعيت مردم ضرب المثل عفت و تقوا است، از ديدن چنين منظرهاى كه مرد بيگانه زيبائى به خلوتگاه او راه يافته، چه ترس و وحشتى به او دست مىدهد؟