تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 119

61 جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمنُ عِبادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كانَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً
62 لايَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً إِلَّا سَلاماً وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيها بُكْرَةً وَ عَشِيّاً
63 تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ كانَ تَقِيّاً
ترجمه:
61- وارد باغهائى جاودانى مى‌شوند كه خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است، هر چند آن را نديده‌اند؛ مسلماً وعده خدا تحقق يافتنى است!
62- در آنجا هرگز گفتار بيهوده‌اى نمى‌شنوند؛ و جز سلام سخنى نيست؛ و روزى آنان هر صبح و شام، در بهشت مقرّر است.
63- اين همان بهشتى است كه به بندگان پرهيزگار خود، به ارث مى‌دهيم.
تفسير:
توصيفى از بهشت
در اين آيات، توصيف بهشت و نعمت‌هاى بهشتى شده است كه در آيات گذشته از آن ياد شده بود.
نخست بهشت موعود را چنين توصيف مى‌كند: «باغ‌هائى است جاودانى كه خداوند رحمان، بندگانش را به آن وعده داده است، و آنها آن را نديده‌اند» (ولى به آن ايمان دارند) «جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمنُ عِبادَهُ بِالْغَيْبِ».
«وعده خدا حتماً تحقق يافتنى است» «إِنَّهُ كانَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً».
قابل توجه اين كه: در آيات گذشته كه سخن از توبه، ايمان و عمل صالح بود و به دنبال آن وعده بهشت، «جَنَّت» به صورت مفرد آمده بود، اما در اينجا به

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 119

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست