بنابراين، همان دليلى كه اصل بعثت پيامبران را الزامى مىشمارد مىگويد پيامبران راستين مىبايست نشانهاى همراه داشته باشند كه علامت امتياز آنان از مدعيان دروغين، و سند حقانيت آنها باشد.
روى اين اصل، لازم است هر پيامبرى، معجزهاى بياورد كه گواه صدق رسالتش گردد.
و همان طور كه از لفظ «معجزه» پيدا است، بايد پيامبر صلى الله عليه و آله قدرت بر انجام اعمال خارقالعادهاى داشته باشد كه ديگران از انجام آن «عاجز» باشند.
پيامبرى كه داراى معجزه است لازم است مردم را به «مقابله به مثل» دعوت كند، او بايد علامت و نشانه درستى گفتار خود را معجزه خويش معرفى نمايد، تا اگر ديگران مىتوانند همانند آن را بياورند، اين كار را در اصطلاح «تحدّى» گويند.
***
2- «قرآن» معجزه جاودانى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله
از ميان معجزات و خارق عاداتى كه از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله صادر شده، قرآن برترين سند زنده حقانيت او است.
قرآن كتابى است فوق افكار بشر، كسى تاكنون نتوانسته كتابى همانند آن را بياورد، اين كتاب يك معجزه بزرگ آسمانى است.
علت اين كه قرآن به عنوان سند زنده حقانيت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و معجزه بزرگ او از ميان تمام معجزاتش برگزيده شده، اين است كه قرآن معجزهاى است «گويا»، «جاودانى»، «جهانى»، و «روحانى».
پيامبران پيشين مىبايست همراه معجزات خود باشند و براى اثبات معجزه بودن آنها مخالفان را دعوت به مقابله به مثل كنند، در حقيقت معجزات آنها خود