آن گاه امام عليه السلام مى‌افزايد: «و اگر مرا مجبور به حركت به سوى خود سازيد حمله‌اى به شما بياورم كه جنگ جمل در برابر آن بسيار كوچك باشد»؛ (وَ لَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِي إِلَى الْمَسِيرِ إِلَيْكُمْ لَأُوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً [1] لَا يَكُونُ يَوْمُ الْجَمَلِ إِلَيْهَا إِلَّا كَلَعْقَةِ لَاعِقٍ).

اشاره به اينكه در جنگ جمل عِدّه و عُدّه و جمعيت و آمادگى من بسيار كم بود؛ ولى امروز لشكر من منسجم و انبوه و هر گونه وسيله‌اى در اختيار آنان قرار دارد، بنابراين اگر جنگى رخ دهد قابل مقايسه با آن نخواهد بود و آن محبت‌هاى جنگ جمل نيز در آن محلى ندارد، چرا كه آن محبت‌ها را فراموش كرديد و گويا سبب جرأت و جسارت شما شد.

جمله «لعقة لاعق» با توجّه به اينكه لعقه (بر وزن قهوه) به معناى ليسيدن و لعقه (بر وزن بقعه) مقدار چيزى است كه در يك قاشق جاى مى‌گيرد، كنايه از شى‌ء بسيار كم است و در فارسى در اين گونه موارد مى‌گوييم قطره‌اى است در مقابل دريا.

ولى براى اينكه مبادا دشمن از اين سخن سوء استفاده كند و تصور نمايد امام عليه السلام با اين سخن همه اهل بصره را تهديد مى‌كند و مى‌گويد خشك و تر را با هم مى‌سوزانم و بى‌گناه و گناهكار را كيفر مى‌دهم اضافه مى‌فرمايد: «در عين حال از فضل و برترى مطيعان شما آگاهم و حق ناصحان را به خوبى مى‌شناسم و هرگز به جهت وجود متهمى، شخص بى‌گناه را كيفر نمى‌دهم و وفادار را به خاطر پيمان شكن مجازات نمى‌كنم»؛ (مَعَ أَنِّي عَارِفٌ لِذِي الطَّاعَةِ مِنْكُمْ فَضْلَهُ، وَ لِذِي النَّصِيحَةِ حَقَّهُ، غَيْرُ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَى‌ بَرِيٍّ، وَ لَا نَاكِثاً إِلَى‌ وَفِيٍّ).

در بعضى از روايات آمده است، زياد كه از معاونين ابن عباس، فرماندار بصره بود و به هنگام مسافرت ابن عباس به كوفه براى تسليت شهادت محمد بن‌

[1]. «وقعة» به معناى حمله در جنگ است.