ابو بكر خدمت امام عليه السلام، زمام امور بصره را در دست داشت، خطبه داغى خواند و طى آن تهديد كرد كه من ميان گنهكار و بى‌گناه تفاوت نمى‌گذارم و پدر را به خاطر فرزند و همسايه را به جرم همسايه كيفر مى‌دهم و همه را در هم مى‌كوبم مگر اينكه به راه راست آييد. [1]

احتمال دارد اين سخن به گوش امام عليه السلام رسيده باشد و امام عليه السلام مى‌خواهد با بيان نورانى خود كه عدل اسلامى در آن موج مى‌زند گفتار زياد را اصلاح كند.

[1]. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 16، ص 4.