منظور از ناس در اينجا دنياپرستانند كه هميشه سؤالشان از مال و اموال و ثروتهاى افرادى است كه مى‌ميرند، در حالى كه رابطه آنان با آن اموال به كلّى بريده شده و فقط فرداى قيامت بايد در مقابل طرق اين درآمدها پاسخگو باشند و جالب اينكه نقطه مقابل آنها را فرشتگان الهى قرار داده است كه تمام توجّه آنها به مسائل معنوى و الهى است.

سرانجام در آخرين نكته مى‌فرمايد: «خدا پدرتان را رحمت كند بخشى از ثروت خود را از پيش بفرستيد تا به عنوان قرض (نزد خدا) براى شما باقى بماند و همه را براى بعد از خود نگذاريد كه مسئوليت سنگينى بر دوش شما خواهد گذارد»؛ (للّه آباؤكم! فقدّموا بعضا يكن لكم قرضا، و لا تخلفوا كلّا فيكون فرضا عليكم).

جمله‌ «للّه آباؤكم!» معمولا در مقام تعجب توأم با احترام ذكر مى‌شود و معادل آن در فارسى «درود بر پدرانتان» يا «رحمت خدا بر پدرانتان» است‌ [1] و منظور از جمله‌ «فقدّموا بعضا ...» اين است كه انسان تا زنده است با دست خود بخشى از اموال خويش را در راه خدا به محرومين يا براى كارهاى خير بپردازد كه به مقتضاى « «وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ»؛ آنچه نزد خداست باقى مى‌ماند» [2] و « «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً»؛ كيست كه به خدا قرض حسن دهد» [3] نزد خداوند براى يوم المعاد ذخيره مى‌شود و تعبير به «بعض» براى اين است كه انسان نبايد وارثان خود را كه غالبا نيازمند هستند محروم كند، زيرا اين كار دور از انصاف است و در روايات اسلامى از كسانى كه همه اموال خود را در حيات خود انفاق مى‌كنند و براى ورثه چيزى نمى‌گذارند، نكوهش شده است. رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله‌

[1]. ظاهر اين جمله به صورت مبتدا و خبر است با اين مفهوم كه پدران شما از آن خدا هستند و لازمه آن، اين است كه درود و رحمت بر آنها باد.

[2]. نحل، آيه 96.

[3]. بقره، آيه 245.