بخش دوم‌

و اعلموا عباد اللّه أنّكم و ما أنتم فيه من هذه الدّنيا على سبيل من قد مضى قبلكم، ممّن كان أطول منكم أعمارا، و أعمر ديارا، و أبعد آثارا؛ أصبحت أصواتهم هامدة، و رياحهم راكدة، و أجسادهم بالية، و ديارهم خالية، و آثارهم عافية. فاستبدلوا بالقصور المشيّدة، و النّمارق الممهّدة، الصّخور و الأحجار المسنّدة، و القبور اللّاطئة الملحدة، الّتي قد بني على الخراب فناؤها، و شيّد بالتّراب بناؤها؛ فمحلّها مقترب، و ساكنها مغترب، بين أهل محلّة موحشين، و أهل فراغ متشاغلين، لا يستأنسون بالأوطان، و لا يتواصلون تواصل الجيران، على ما بينهم من قرب الجوار، و دنوّ الدّار. و كيف يكون بينهم تزاور، و قد صلحنهم بكلكله البلى، و أكلتهم الجنادل و الثّرى!

ترجمه‌

بدانيد اى بندگان خدا! شما و آنچه در آن از اين دنيا هستيد در همان مسيرى قرار داريد كه پيشينيان شما بودند؛ همان كسانى كه عمرشان از شما طولانى‌تر و سرزمينشان آبادتر و آثارشان از شما گسترده‌تر و ماندگارتر بود؛ امّا چيزى نگذشت كه صداهايشان خاموش گشت، نيروها و حركاتشان از كار افتاد، اجسادشان كهنه، خانه‌هايشان خالى و آثارشان محو گرديد، سرانجام قصرهاى بلند و محكم (و بساط عيش‌ونوش و تختهاى زينتى و) پشتيهاى نرم و راحت را به تخته سنگهاى خشن لحد و قبور به‌هم چسبيده و لحدهاى چيده شده مبدّل ساختند؛ همان گورهايى كه درگاهش بر خرابى بنا شده و ساختمانش تنها با