نكته قطره‌ها و دريا!

شايد اين سخن را كرارا شنيده باشيد كه قطره‌هاى باران هركدام به تنهايى قوت و قدرتى ندارند، اما هنگامى كه به هم پيوستند و تشكيل نهر عظيمى دادند و پشت سر نيرومندى متراكم شدند مى‌توانند كارهاى بزرگى را انجام دهند از جمله نيروى مهم برق توليد مى‌كنند كه كارخانه‌هاى عظيمى را به حركت درمى‌آورد، فضاى شهرها و روستاها را روشن مى‌سازد و مزارع و باغهاى گسترده‌اى را آبيارى مى‌كند و در يك كلام حيات و زندگى مى‌بخشد.

انسانها نيز همين‌گونه‌اند؛ هرانسانى هرقدر قوىّ و نيرومند باشد به تنهايى كارى از او ساخته نيست، همچون يك قطره درشت باران؛ ولى هنگامى كه اين نيروهاى كوچك به هم پيوستند دنيا را تكان مى‌دهند. نه تنها در ميدان نبرد با دشمن سدّ عظيمى ايجاد مى‌كنند، در عالم اقتصاد و علم و دانش نيز سبب پيشرفت‌هاى عظيمى مى‌شوند. اگر قطرات علم دانشمندان در طول تاريخ و در جوامع بشرى به هم نمى‌پيوست امروز شاهد و ناظر اين پيشرفتهاى علمى نبوديم و تمدّن بشر همچون تمدّن دوران حجر بود.

هنگامى كه اختلاف در جوامع انسانى ظاهر شود نه تنها پيشرفتى حاصل نمى‌گردد، بلكه همه قدرت و قوّت در مبارزه با يكديگر نابود مى‌گردد و اثرى جز ويرانى و عقب‌ماندگى نخواهد داشت.

امام عليه السّلام در اين خطبه شريفه بارها بر اين معنا تأكيد فرمود و مخاطبان خود را به اعماق تاريخ بشريت برده و نتيجه اتحاد و اختلاف را آشكارا به آنها نشان مى‌دهد.

در آيات قرآن مجيد و روايات اسلامى بر اين موضوع تأكيد بسيار زيادى شده است؛ ولى هميشه به دست آوردن اتحاد صفوف كار آسانى نيست. آفات زيادى دارد؛ از جمله تعصّبها و تكبّر و خودبزرگ‌بينى و ترجيح منافع محدود كوتاه‌مدت، بر منافع گسترده‌