سپس امام عليه السّلام به بيان آثار و بركات تقوا مى‌پردازد و در عبارت كوتاه و بسيار پرمعنايى چهار نتيجه براى تقوا و پرهيزكارى ذكر مى‌كند. در بيان اولين و دومين‌اش مى‌فرمايد:

«بدانيد آن كس كه تقوا پيشه كند، خداوند راهى براى رهايى از فتنه‌ها به رويش مى‌گشايد و نور در دل تاريكيها به او اعطا مى‌كند»؛ (و اعلموا أنّه‌ «مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» من الفتن، و نورا من الظّلم).

قسمت اول اين سخن برگرفته از آيه شريفه: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» [1] است. در حديثى از ابو ذر غفارى نقل شده كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله فرمود: «إنّي لأعلم آية لو أخذ بها النّاس لكففتهم: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» فما زال يقولها و يعيدها؛ من آيه‌اى را مى‌دانم كه اگر همه انسانها دست به دامن آن زنند براى حلّ مشكلاتشان كافى است ... پس آيه‌ «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ» را تلاوت كرد و بارها تكرار نمود». [2]

قسمت دوم برگرفته از آيات ديگر است؛ مانند « «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اگر تقواى الهى پيشه كنيد براى شما وسيله جداسازى حق از باطل (و روشن‌بينى خاصّى كه در پرتو آن حق را از باطل خواهيد شناخت) قرار مى‌دهد». [3]

در سومين و چهارمين ثمره پربار تقوا مى‌فرمايد: «خداوند او را در آنچه دوست دارد و علاقه‌مند است (يعنى بهشت) براى هميشه مخلّد مى‌سازد و در جايگاه والايى نزد خود در سرايى كه آن را براى (خاصّان) خويش ساخته است جاى مى‌دهد»؛ (و يخلّده فيما اشتهت نفسه، و ينزله منزل الكرامة عنده، في دار اصطنعها [4] لنفسه).

در اين عبارت نتيجه تقوا را بيرون رفتن از فتنه‌ها و برطرف شدن ظلمتها از صحنه زندگى پرهيزكاران در اين جهان و خلود در مواهب مادى و معنوى در آن جهان ذكر كرده‌

[1]. طلاق، آيه 2.

[2]. تفسير مجمع البيان، جلد 10، صفحه 306.

[3]. انفال، آيه 29.

[4]. «اصطنع» يعنى آن را ساخته و پرداخته (از ريشه «صنع» گرفته شده است).