نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 68
سمع
فتفكّر، و نظر فأبصر، و انتفع بالعبر، ثمّ سلك جددا [1]
واضحا يتجنّب فيه الصّرعة في المهاوي [2]،
و الضّلال في المغاوي [3]).
در اين
تعبيرات امام عليه السّلام نخست خود و مخاطبان را خطاب مىكند تا سخن تأثير بيشترى
بگذارد؛ چرا كه شنونده هنگامى كه ببيند گوينده سخنان خود را باور دارد و به كار
مىبندد، تأثير بيشترى خواهد پذيرفت.
و به دنبال
آن به همگان هشدار مىدهد كه خداوند مواهب بسيارى در اختيارشان گذاشته و
استعدادهاى مهمى در درونشان نهفته، بايد از آنها به نفع خويش بهره گيرند و راه
بهرهگيرى را در گوش شنوا و چشم بينا و استفاده از تجارب ديگران و سپس گام نهادن
در جادههاى روشن دور از پرتگاهها و عوامل گمراهى مىشمرد.
و در آخرين
دستور، هشدار مهمى مىدهد كه از مسلّط كردن گمراهان بر خويش كه سبب انواع
مزاحمتها مىشود، بپرهيزد. مىفرمايد: «گمراهان را از طريق سازشكارى در حق يا
تحريف در سخن يا ترس از راستگويى بر خود مسلّط نكند» (و لا يعين على نفسه الغواة
[4] بتعسّف [5] في حقّ، أو
تحريف في نطق، أو تخوّف من صدق).
اشاره به اين
كه بعضى از افراد ضعيف النفس و عافيت طلب هنگامى كه در برابر افراد گمراه قرار
مىگيرند سعى دارند با چشم پوشى از بعضى حقايق يا تحريف در بيان مطالب
[1] «جدد» و «جاده» يك معنا دارد و به راههاى
صاف و محكم كه پا در آن فرو نمىرود، گفته مىشود.
[2] «مهاوى» جمع «مهواة» (بر وزن مقداد) به
معناى گودالى يا پرتگاهى است كه انسان در آن سقوط مىكند.
[3] «مغاوى» جمع «مغواة» (بر وزن مقداد) به
معناى شبهات گمراه كننده است.