بخش دوّم‌

منها: وطال الأمد بهم ليستكملوا الخزي، و يستوجبوا الغير؛ حتّى إذا اخلولق الأجل، و استراح قوم إلى الفتن، و أشالوا عن لقاح حربهم، لم يمنّوا على اللّه بالصّبر، و لم يستعظموا بذل أنفسهم في الحقّ؛ حتّى إذا وافق وارد القضاء انقطاع مدّة البلاء، حملوا بصائرهم على أسيافهم، و دانوا لربّهم بأمر و اعظهم.

ترجمه‌

مدتى طولانى به آنان مهلت داده شد، تا رسوايى را به حدّ نهايى برسانند و مستحق دگرگونى (نعمتهاى الهى و مجازات او) گردند و هنگامى كه اجل آنها به سر رسد، گروه ديگرى با فتنه‌ها مماشات كردند و دست از مبارزه با آن كشيدند (ولى گروه ديگرى از مسلمانان راستين به پا خاستند كه) به خاطر صبر و استقامتشان منّتى بر خدا نمى‌نهادند و بذل جان در راه حق را بزرگ نمى‌شمردند، تا آن كه به فرمان خدا دوران آزمايش به پايان رسد و (اين گروه مبارز) آگاهى و بينايى خود را بر شمشيرها حمل كردند (و آگاهانه با دشمن به مبارزه برخاستند) و به فرمان واعظ خويش (قيام مى‌كنند و) به پرستش پروردگارشان پرداختند.