سپس مردى از عترت من- يا از اهل بيت من- خروج مى‌كند و زمين را پر از عدل و داد مى‌كند آن گونه كه از ظلم و ستم پر شده است» [1].

همين معنا در «سنن ابى داود» نيز با مختصر تفاوتى نقل شده است‌ [2].

[1] مسند احمد، جلد 3 صفحه 36.

[2] سنن ابى داود، جلد 4 صفحه 152.