كسى به او دست نمى‌يابد.

در بخش دوّم اين خطبه، سخن از افراد ضعيف الايمانى به ميان مى‌آورد كه به خاطر پيروى از هواى نفس در گمراهى و فتنه‌ها غوطه‌ورند و گروه ديگرى كه داراى ايمانى راسخ بوده‌اند و با كفر و شرك و آلودگى پيكار كرده و به قرب الهى رسيده‌اند.

در بخش سوّم به افرادى اشاره مى‌كند، كه بعد از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به قهقرا برگشتند و رشته‌هاى ايمان را گسستند، از دوستان خدا بريدند و به دشمنان پيوستند، بناى ولايت را از اساس برداشتند و به جايى كه كانون خطا بود، منتقل ساختند.