بخش اوّل‌

و أخذوا يمينا و شمالا ظعنا في مسالك الغيّ، و تركا لمذاهب الرّشد. فلا تستعجلوا ما هو كائن مرصد، و لا تستبطئوا ما يجي‌ء به الغد. فكم من مستعجل بما إن أدركه ودّ أنّه لم يدركه. و ما أقرب اليوم من تباشير غد! يا قوم، هذا إبّان ورود كلّ موعود، و دنوّ من طلعة ما لا تعرفون. ألا و إنّ من أدركها منّا يسري فيها بسراج منير، و يحذو فيها على مثال الصّالحين، ليحلّ فيها ربقا، و يعتق فيها رقّا، و يصدع شعبا، و يشعب صدعا، في سترة عن النّاس لا يبصر القائف أثره و لو تابع نظره. ثمّ ليشحذنّ فيها قوم شحذ القين النّصل. تجلى بالتّنزيل أبصارهم، و يرمى بالتّفسير في مسامعهم، و يغبقون كأس الحكمة بعد الصّبوح!

ترجمه‌

آنها (مردم آن زمان) به چپ و راست متمايل شده، در مسير ضلالت و گمراهى گام نهاده و راههاى مستقيم را رها كرده‌اند، درباره آنچه بايد رخ دهد و مورد انتظار است، عجله مكنيد و آنچه را فردا با خود مى‌آورد، دور مشمريد. چه بسيارند كسانى كه براى چيزى عجله مى‌كنند كه اگر آن را به دست آورند، (پشيمان مى‌شوند و) دوست دارند كه به آن نمى‌رسيدند و چه نزديك است امروز به آغاز فردا.

اى جماعت! اكنون هنگام فرا رسيدن تمام آنچه (به شما) وعده داده شده است، مى‌باشد، و نيز هنگام نزديك شدن طلوع چيزى است كه از آن آگاهى نداريد. بدانيد! آن كس از ما (اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله) كه آن فتنه‌ها را دريابد، با