تجعلنا من القانطين، و لا تهلكنا بالسّنين‌ [1]، و لا تؤاخذنا «بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا»؛ يا أرحم الرّاحمين).

اشاره به اين كه: گر چه گروهى از افراد نادان كارهايى كرده‌اند كه مستحق قطع فيض خدا شده‌اند، ولى تو با فضل و كرمت با همه ما رفتار كن، نه با عدالتت كه اگر حساب عدالت در كار باشد كار ما مشكل مى‌شود، و اگر حساب رحمت باشد همه چيز سامان مى‌يابد.

و از آن جا كه شرط اجابت دعا اين است كه انسان خود را ناتوان ببيند و خدا را توانا بر همه كار، در ادامه اين دعا عرضه مى‌دارد: «خداوندا!» ما به سوى تو آمده‌ايم تا از چيزى شكايت به درگاهت آوريم كه از تو پنهان نيست، هنگامى كه مشكلات طاقت فرسا ما را به درگاه تو فرستاده، و خشكسالى و قحطى به ناچار ما را به اين جا آورده، نيازهاى سخت، ما را خسته كرده، و فتنه‌هاى مشكل آفرين، پى در پى دامان ما را گرفته است» (اللّهمّ إنّا خرجنا إليك نشكو إليك ما لا يخفى عليك، حين ألجأتنا المضايق الوعرة [2]، و أجاءتنا [3] المقاحط [4] المجدبة [5]، و أعيتنا المطالب المتعسّرة، و تلاحمت‌ [6] علينا الفتن المستصعبة).

[1] «سنين» جمع «سنه» به معنى سال است ولى هنگامى كه با كلمه «هلاكت» يا «اخذ» استعمال شود به معنى قحط سالى است.

[2] «الوعرة» به معنى سنگلاخ است ولى بطور كنايه به تنگناهاى سخت زندگى نيز اطلاق مى‌شود.

[3] «اجائت» از مادّه «مجيى‌ء» است كه به باب افعال رفته و به معنى ناگزير ساختن و بيچاره كردن است.

[4] «مقاحط» جمع «مقحطه» از مادّه «قحط» به معنى سالهاى خشك و قحطى است.

[5] «مجدبه» از مادّه «جدب» (بر وزن جعل) به معنى كمبود نعمت، بنابر اين «مجدبه» به سالهايى گفته مى‌شود كه مردم از نظر ارزاق گرفتار مشكلات مى‌شوند.

[6] «تلاحمت» از مادّه «تلاحم» به معنى اتصال و پشت سر هم آمدن است.