شرح و تفسير گناه و كمبود باران و بركات‌

در اين بخش امام عليه السّلام براى آماده ساختن مردم جهت نماز و دعاى باران، به نكته مهمى اشاره كرده مى‌فرمايد: «خداوند بندگان خويش را به هنگامى كه اعمال بد انجام مى‌دهند به كمبود ميوه‌ها و جلوگيرى از نزول بركات آسمان و بستن درهاى گنج‌هاى خيرات مبتلا مى‌سازد، تا توبه‌كاران توبه كنند، گنهكاران دست از گناه بكشند، پندپذيران پند گيرند و عاصيان از گناه بازايستند». (إنّ اللّه يبتلي عباده عند الأعمال السّيّئة بنقص الثّمرات، و حبس البركات، و إغلاق خزائن الخيرات، ليتوب تائب، و يقلع مقلع، و يتذكّر متذكّر، و يزدجر مزدجر).

سپس امام عليه السّلام همچون طبيبى حاذق كه پس از تشخيص درد، راه درمان را نشان مى‌دهد چنين مى‌فرمايد: «خداوند سبحان استغفار از گناه را سبب فزونى رزق، و مايه رحمت خلق قرار داده است و (در سوره نوح آيات 10 و 11 و 12) چنين فرموده است: از پروردگار خود آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است، بركات خويش را از آسمان بر شما فرو مى‌فرستد، با بخشش اموال و فرزندان، شما را كمك مى‌كند، و باغ‌هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار مى‌دهد!» و قد جعل اللّه سبحانه الإستغفار سببا لدرور [1] الرّزق و رحمة الخلق، فقال سبحانه: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً».

[1] «درور» از مادّه «درّ» (بر وزن جرّ) به معنى ريزش شير از پستان است سپس در مورد باران و مانند آن نيز بكار رفته است و «درور رزق» به معنى ريزش روزى از سوى خداست.