مى‌خواهيد، براى گرفتن سهم بيشتر از بيت المال، يا رسيدن به پست و مقام، و يا رفاه در زندگى، و با توجه به اختلاف اين دو ديدگاه طبيعى است كه مسيرها همچون ابزارهاى كار يكسان نيست.

سپس بعد از توبيخ و سرزنش و بيدار ساختن مخاطبين از آنها دعوت مى‌كند، به اصلاح خويش در سايه برنامه‌هاى امام عليه السّلام بپردازند مى‌فرمايد:

«اى مردم! مرا براى اصلاح خودتان يارى دهيد» (أيّها النّاس، أعينوني على أنفسكم).

اشاره به اين كه: مكتب تربيتى من براى اصلاح همه شما آماده است، از شما مى‌خواهم، با پذيرش نصايح من،- كه برگرفته از منبع وحى، قرآن مجيد و تعليمان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله است- در آن شركت جوييد و با من همكارى كنيد، چرا كه اگر جوششى از درون شما نباشد هيچ برنامه‌اى مفيد نخواهد افتاد.

و در پايان، به نكته بسيار مهمى اشاره كرده و اراده و تصميم قاطع خود را نسبت به آن روشن مى‌سازد و آن «بسط عدالت» در سراسر كشور اسلامى و مبارزه با ظالمان بيدادگر است مى‌فرمايد:

«به خدا سوگند داد مظلوم را از ظالمش مى‌ستانم و افسار ظالم را مى‌كشم تا او را به آبشخور حق وارد سازم هر چند از اين كار ناخشنود باشد!» (و ايم اللّه لأنصفنّ المظلوم من ظالمه، و لأقودنّ الظّالم بخزامته‌ [1]، حتّى أورده منهل‌ [2] الحقّ و إن كان كارها).

[1] «خزامه» حلقه‌اى است كه در بينى شتر مى‌كنند و طنابى به آن مى‌بندند كه با كشيدن آن، شتر ناچار مى‌شود پيروى كند. بعضى گفته‌اند اگر جنس آن حلقه از مس باشد به آن «بره» (بر وزن خوره) مى‌گويند، و اگر از مو باشد «خزامه» ناميده مى‌شود.

[2] «منهل» از مادّه «نهل» (بر وزن جهل) به معنى نوشيدن نخستين گرفته شده و منهل به جايى گفته مى‌شود كه مى‌توان از آن جا از آب نهر استفاده كرد (توجه داشته باشيد كه سطح آب بسيارى از رودخانه‌ها از ساحل پايين‌تر است و معمولا براى رسيدن آب، بريدگى مخصوص درست مى‌كنند تا مردم و حيوانات به راحتى به آب برسند آن مسير را «شريعه» و نقطه آخر آن را «منهل» مى‌گويند).