مهمى از عمر خود را با پيامبر صلّى اللّه عليه و آله زيسته و دائما با او بوده و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در حديث معروفش او را شبيه عيسى از نظر خلق و خلق شمرده آيا سزاوار است در مورد او چنين سخنى گفته شود [1].

جالب اين كه ابوذر در نزد محدثانى همچون «بخارى و مسلم» به قدرى مورد اعتماد بوده كه اين دو شيخ حديث اهل سنت، در كتاب «صحيح بخارى و صحيح مسلم» 281 حديث از ابوذر نقل كرده‌اند [2]. و اين نشان مى‌دهد كه لجنه فتواى الازهر، چقدر از واقعيات دور بودند.

3- سرنوشت دردناك ابوذر

گر چه درباره ابوذر ناگفته‌ها بسيار است و تاليف كتاب مستقلى را مى‌طلبد ولى ذكر اين نكته لازم است، كه آنچه به ابوذر قوت و قدرت مى‌داد و مخالفانش را سخت هراسان مى‌ساخت زهد كم نظير و آميخته با صراحت لهجه او بود، از يكسو به خاطر زهدش نمى‌توانستند بر او خرده بگيرند و از سوى ديگر، تاب تحمل لهجه صريح او را نداشتند كه يك نمونه جالب آن را ذيلا مى‌خوانيد.

«ابن ابى الحديد» از «جاحظ» از مردى بنام «جلام ابن جندل» غفارى نقل مى‌كند كه من نماينده معاويه در منطقه «قنسرين» شام در خلافت عثمان بودم، روزى نزد معاويه رفتم تا در مورد منطقه حكومت خود از او سؤالى كنم، ناگهان فريادى بر در قصر او شنيدم كه كسى مى‌گفت: «قطار شتران حامل آتش فرار رسيدند» (اشاره به شترانى بود كه اموال بيت المال را حمل مى‌كردند) خداوندا، كسى را كه امر به معروف مى‌كند و خود آن را ترك مى‌گويد از رحمتت‌

[1] «الغدير»، جلد 8، صفحه 312 و صفحه 363.

[2] «اعلام» «زركلى» جلد 2، صفحه 140.