نخست مى‌گويد: «كيست كه با سرعت و نشاط (با جهاد خود) به سوى خدا رود، همچون تشنه كامى كه به آب مى‌رسد؟!» (من الرّائح‌ [1] إلى اللّه كالظّمآن يرد الماء).

سپس مى‌افزايد: «بهشت در سايه نيزه‌هاست» (الجنّة تحت أطراف العوالي) [2].

و در پايان مى‌فرمايد: «امروز اخبار (و اعمال) هر كس آزموده مى‌شود (و مدعيان راستين و دروغين از هم شناخته مى‌شوند) (اليوم تبلى الأخبار).

جمله «من الرّائح إلى اللّه ...» اشاره به كسانى است كه از روى اراده و علاقه و عشق به سوى شهادت، گام بر مى‌دارند همچون عشق و علاقه تشنگان به آب زلال و گوارا. شبيه همين معنا را امام عليه السّلام در وصاياى قبل از شهادت و بعد از ضربت خوردنش بيان فرموده، مى‌فرمايد: «و ما كنت إلّا كقارب ورد و طالب وجد؛ من نسبت به شهادت، همچون طالب آبى هستم كه به چشمه آب مى‌رسد و جوينده‌اى هستم كه گم شده خود را پيدا كرده است» [3].

و جمله «اليوم تبلى الأخبار» در واقع برگرفته از آيه 31 سوره محمّد صلّى اللّه عليه و آله است كه مى‌فرمايد: «و لنبلونّكم حتّى نعلم المجاهدين منكم و الصّابرين و نبلوا أخباركم؛ به يقين ما همه شما را آزمايش مى‌كنيم تا معلوم شود، مجاهدين واقعى و صابران از ميان شما كيانند و اخبار شما را بيازماييم».

تعبير به «اخبار» يا به معنى «اعمال» است يا به معنى «سخنان و ادّعاها» كه همگى در ميدان جهاد به آزمون گذاشته مى‌شوند.

[1] «رائح» از مادّه «رواح» به معنى با سرعت دنبال چيزى رفتن است.

[2] «عوالى» جمع «عاليه» در اصل به معنى نوك نيزه است. و گاه به تمام نيزه اطلاق مى‌شود.

[3] «نهج البلاغه» بخش نامه‌ها، شماره 23.