بنا بر اين، به هنگامى كه غم و اندوه از دست دادن سرمايه‌هاى مادّى و معنوى بر وجود آنها چيره مى‌شود، راهى جز اين ندارند كه به آن ذات پاك قادر و توانا پناه ببرند و براى حلّ مشكلات خود، از او يارى بطلبند.

آنچه در بالا آمد، در واقع بر گرفته از آيات مختلف قرآن است كه اين اوصاف را در جاى جاى قرآن براى خداوند بيان مى‌كند. در يك جا مى‌فرمايد: «وَ لِلَّهِ يَسْجُدُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ»؛ تمام آنچه در آسمان و زمين وجود دارد، براى خدا سجده مى‌كنند». [1] و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ»؛ هيچ معبودى نيست جز خداوند يگانه زنده، كه قائم به ذات خويش است و موجودات ديگر قائم به او هستند». [2] و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ»؛ اى مردم! شما همگى نيازمند به خداييد؛ تنها خداوند است كه بى‌نياز و شايسته هر گونه حمد و ستايش است». [3] و بالأخره به صورت جامع مى‌فرمايد: «قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ»؛ بگو: بارالها! مالك حكومت‌ها تويى؛ به هر كس بخواهى حكومت مى‌بخشى و از هر كس بخواهى حكومت را مى‌گيرى؛ هر كس را بخواهى عزّت مى‌دهى و هر كس را بخواهى خوار مى‌كنى؛ تمام خوبى‌ها به دست تو است؛ تو بر هر چيزى توانا هستى!». [4] در ادامه اين شش وصف، به چهار وصف ديگر اشاره كرده، مى‌فرمايد: «هر كس سخنى بگويد نطق او را مى‌شنود، و هر كس سكوت كند اسرار درونش را مى‌داند، آن‌

[1] سوره نحل، آيه 49.

[2] سوره بقره، آيه 255.

[3] سوره فاطر، آيه 15.

[4] سوره آل عمران، آيه 26.