در بخش دوم: مردم را موعظه مى‌كند كه در اين دنياى زودگذر، به تهيّه زاد و توشه براى آخرت بپردازند و هدف آفرينش خويش را فراموش نكنند.

در بخش سوم: به اهميّت قرآن مى‌پردازد كه خداوند در آن اتمام حجّت كرده و گفتنى‌ها را در هر زمينه گفته است.

در بخش چهارم: به مردم هشدار مى‌دهد تا از خواب غفلت برخيزند و در باقى مانده عمر خويش، به جبران گذشته بپردازند و مراقب وسوسه‌هاى شياطين بوده باشند.

و سرانجام در آخرين بخش: به چند قسمت از صفات رذيله اشاره كرده و مردم را از آن برحذر مى‌دارد و بهترين انسان‌ها را با ذكر اوصافى معرّفى مى‌فرمايد.

مجموعه اين بخش‌هاى پنج‌گانه، نسخه شفابخشى را براى بيماردلان و غافلان مغرور تشكيل مى‌دهد.