بخش شانزدهم‌

عباداللّه، أين الّذين عمّروا فنعموا، و علّموا ففهموا، و أنظروا فلهوا، و سلّموا فنسوا! أمهلوا طويلا، و منحوا جميلا، و حذّروا أليما، و وعدوا جسيما، [جميلا]! احذروا الذّنوب المورّطة، و العيوب المسخطة.

ترجمه‌

اى بندگان خدا! كجا هستند كسانى كه عمر طولانى به آنها داده شد و در ناز و نعمت به سر مى‌بردند (امّا قدر آن را ندانستند) و آنها كه تعليم داده شدند و فهميدند (ولى هرگز به آن عمل نكردند) و كسانى كه به آنان مهلت داده شد (تا به اصلاح اعمال خويش بپردازند) ولى به بيهوده كارى پرداختند و آنها كه سلامت نصيبشان شد، ولى اين نعمت بزرگ را فراموش كردند (و هيچ گاه شكر آن را به جا نياوردند). (آرى) به آنها براى مدّت طولانى مهلت داده شد و نعمت‌هاى زيبا در اختيارشان قرار گرفت. آنان را از كيفر گناهانشان بر حذر داشتند (تا از آن بپرهيزند) و پاداش‌هاى بزرگ (در برابر اطاعت فرمان خدا) به آنها وعده داده شد (ولى آن را نيز به فراموشى سپردند) بترسيد از گناهانى كه انسان را به هلاكت مى‌افكند! و از عيوبى كه موجب خشم پروردگار است!