«نعثل» ناميد و گفت: «اقتلوا نعثلا قتل اللّه نعثلا، نعثل را بكشيد خدا او را بكشد!» ( «نعثل» در لغت به معناى پيرمرد احمق است و به معناى مرد ريش بلند پرمو، نيز آمده. و گاه گفته شده «نعثل» يك مرد يهودى ريش بلند بوده و معلوم نيست نامگذارى عثمان به «نعثل» از طرف عايشه روى كدام يك از اين معانى است) ولى با اين حال هنگامى كه عايشه شنيد مردم بعد از عثمان، على عليه السّلام را برگزيده‌اند گفت:

اگر اين حرف صحيح باشد اى كاش آسمان بر زمين فرو ريزد! و از همان وقت مى‌گفت: (قتلوا ابن عفّان مظلوما) عثمان را مظلوم كشتند.» سپس با تحريك «طلحه» و «زبير»، به عنوان مطالبه خون عثمان، مردم را به قيام بر ضدّ على عليه السّلام فرا خواند.

سپس «ابن ابى الحديد» مى‌افزايد: هنگامى كه عايشه تصميم بر قيام بر ضدّ على عليه السّلام گرفت، مى‌خواست «امّ سلمه» (يكى از همسران پيامبر صلّى اللّه عليه و آله) را با خود همراه كند، لذا از او دعوت كرد و براى او از مظلوميّت عثمان سخن گفت.

«امّ سلمه» در شگفتى فرو رفت و به او گفت: «تا ديروز مردم را بر ضد عثمان مى‌شوراندى و او را «نعثل» مى‌خواندى چطور امروز به خونخواهى او برخاستى! با اين كه موقعيّت على عليه السّلام را در نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله خوب مى‌دانى اگر فراموش كرده‌اى ياد آوريت كنم.» عايشه گفت: «عيبى ندارد». سپس «امّ سلمه» داستانى از زمان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله را نقل كرد كه نشان مى‌داد پيامبر على عليه السّلام را شايسته خلافت مى‌دانست. عايشه اين ماجرا را تصديق كرد، امّ سلمه پرسيد: «پس چرا مى‌خواهى با او مبارزه كنى؟! گفت: «براى اصلاح در ميان مردم!!» [1] مورّخ معروف «طبرى» نيز نقل مى‌كند: هنگامى كه عايشه گفت عثمان را مظلوم كشتند و من به خونخواهى عثمان برمى‌خيزم، كسى به او گفت: به خدا سوگند!

[1] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 6، صفحه 215 به بعد (با تلخيص).