كاستى ايمان آنها، به دليل آن است كه از نماز و روزه در ايّام عادت باز مى‌مانند، و گواه كاستى عقول آنها اين است كه شهادت دو نفر از آنان، همچون شهادت يك مرد است، و امّا كاستى بهره (اقتصادى) آنها دليلش اين است كه سهم ارث آنان، نصف سهم مردان است» و أمّا نقصان إيمانهنّ فقعودهنّ عن الصّلاة و الصّيام في أيّام حيضهنّ، و أمّا نقصان عقولهنّ فشهادة امرأتين كشهادة الرّجل الواحد، و أمّا نقصان حظوظهنّ فمواريثهنّ على الانصاف من مواريث الرّجال‌.

شك نيست كه اين كاستى‌هاى سه گانه هر كدام دليلى دارد اگر خداوند نماز و روزه را در حالت عادت ماهانه از زنان برداشته به دليل اين است كه اوّلا: زمان عادت، حالت بيمارگونه‌اى براى زنان پيدا مى‌شود، كه نياز به استراحت بيشتر دارد.

ثانيا: وضع آنها متناسب عبادت و نيايش نيست. و اگر شهادت دو زن برابر شهادت يك مرد است به خاطر آن است كه عواطف بر آنان غلبه دارد، و اى بسا تحت تأثير عواطف واقع شوند و به نفع كسى و به زيان ديگرى شهادت دهند و اگر سهم ارث آنها نيمى از سهم مردان است، اوّلا: اين تنها در مورد فرزندان و همسرها است، در حالى كه در مورد پدر و مادر در بسيارى از موارد ارث آنها يكى است و همچنين در مورد خواهران و برادران و فرزندان آنها در بعضى از موارد ارث. به تعبير ديگر: زن به عنوان مادر يا خواهر در بسيارى از موارد سهم مساوى با مردان دارد. ثانيا: نفقات زندگى همه بر دوش مردان است و زن نه تنها نفقه فرزندان را نمى‌پردازد، بلكه شوهر بايد نفقه او را بپردازد، هر چند از طريق ارث يا طرق ديگرى، مال فراوانى به دست آورد.

بنابراين، تمام اين تفاوت‌ها كه در اسلام وارد شده حساب شده مى‌باشد، امّا يك نكته را نمى‌توان انكار كرد كه به هر حال زن و مرد از تمام جهات يكسان نيستند و آنهايى كه شعار مساوات يا احيانا شعار برترى زن را بر مرد سر مى‌دهند، خودشان‌