«ابن ابى الحديد» نيز احاديث مربوط به اين موضوع را از منابع اهل سنّت در شرح نهج البلاغه خود نقل كرده است. [1]

2- پاسخ به يك سؤال‌

نكته قابل توجّه اين كه بعضى از متعصّبان كه نتوانسته‌اند اين فضيلت بزرگ را از نظر تاريخ و منابع انكار كنند، به بهانه‌هايى براى نفى آن متشبّث شده‌اند كه مهمترين آنها اين است:

مى‌گويند: على عليه السّلام در آن زمان كه اسلام آورد، ده ساله بود و اسلام كودك ده ساله پذيرفته نيست، اين بهانه‌جويى به قدرى در ميان مخالفان فضائل على عليه السّلام گسترده شده است، كه باور كرده‌اند يك اشكال مهم و غير قابل پاسخ است، در حالى كه:

اوّلا: مناسب است گفتگويى را كه در ميان «مأمون» خليفه عبّاسى كه با يكى از علماء اهل سنّت در عصر او به نام «اسحاق» صورت گرفت، بياوريم (اين حديث را «ابن عبد ربّه» در «عقد الفريد» آورده است).

«مأمون» به او گفت: آن روز كه پيامبر اكرم عليه السّلام مبعوث شده از تمام اعمال چه عملى افضل بود؟

«اسحاق» گفت: اخلاص در شهادت به توحيد و رسالت پيامبر عليه السّلام.

«مأمون»: آيا كسى را سراغ دارى كه بر على عليه السّلام در اسلام پيشى گرفته باشد؟

«اسحاق»: على عليه السّلام اسلام آورد، در حالى كه كم سن و سال بود و احكام الهى بر او جارى نمى‌شد! «مأمون»: آيا اسلام على عليه السّلام به دعوت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نبود؟ آيا پيامبر عليه السّلام اسلامش را نپذيرفت؟ چگونه ممكن است پيامبر عليه السّلام كسى را به اسلام دعوت كند، كه اسلامش پذيرفته نيست؟! «اسحاق» پاسخى نداشت كه بدهد. [2]

[1] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 4، صفحه 116 به بعد.

[2] عقد الفريد، جلد 3، صفحه 43 (با تلخيص).