دنيا فروخته‌اند، مى‌فرمايد: « (هرگز) دنياى دلپسند او جاى آخرتى را كه با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه كرده است نخواهد گرفت»؛

(وَ مَا دُنْيَاهُ الَّتي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ‌)

. هواى نفس، بلاى بزرگى است، گاهى ديدگاه انسان را چنان دگرگون مى‌سازد كه زشت را زيبا و زيبا را زشت مى‌بيند همانگونه كه قرآن مجيد درباره گروهى از اقوام منحرف پيشين مى‌فرمايد: « «وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ»؛ شيطان اعمال آن‌ها را در نظرشان زينت داده است». [1] و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « «زُيِّنَ لِلَّذِينَ‌ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا»؛ زندگى دنيا در نظر كافران زينت داده شده است». [2]

طبيعى است، هنگامى كه زندگى دنيا در نظر انسان خوشايند و زيبا باشد، آخرت در نظرش زشت و ناپسند است، از آن مى‌گريزد و به‌سوى دنيا باشتاب مى‌رود و اين است سرنوشت تمام كسانى كه وسوسه‌هاى شيطان و هوى و هوس‌هاى نفس، ديد و فكر آن‌ها را دگرگون ساخته است.

در سومين نكته اشاره به سرنوشت اين‌گونه فريب‌خوردگان كرده، مى‌فرمايد:

«آن فريب‌خورده‌اى كه با برترين همت (و بالاترين كوشش) بر دنيا ظفر يافته همچون كسى نيست كه به كمترين سهم خود از آخرت دست يافته است»؛

(وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ‌)

. چه شوم است سرنوشت كسانى كه بالاترين همت و تلاش خود را براى دست يافتن به متاع ناپايدار و زودگذر دنيا به‌كار مى‌گيرند و چه زيباست سرنوشت كسانى كه با تلاش و كوشش و همت خود سهمى از سعادت اخروى پيدا كرده‌اند، هر چند اين سهم كوچك باشد.

[1]. عنكبوت، آيه 38.

[2]. بقره، آيه 212.