براى بدست آوردن آن تلاش مى‌كنند؛ خانه‌هاى مرفه، همسران خوب و اموال فراوان. همان چيزى كه در آيه 14 سوره آل عمران آمده است كه مى‌فرمايد:

«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»؛ محبّت امور مادى، از (قبيل) زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسب‌هاى ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (تا در پرتو آن، آزمايش و تربيت شوند؛ ولى) اينها وسايل گذران زندگى دنياست (و هدف نهايى نمى‌باشد)، سرانجامِ نيك (و زندگى والا و جاويدان) نزد خداست».

گاه مى‌شود فردى در همه عمرش تلاش مى‌كند و سرانجام رنج وى در خانه‌اى مجلل خلاصه مى‌شود و چقدر براى او دردناك است كه آن را رها كند و كسانى كه هيچ زحمتى براى آن نكشيدند در آن ساكن شوند و گاه محصول همه عمرش در مقدارى از مال و ثروت خلاصه مى‌شود و بعضى نيز سال‌ها تلاش مى‌كنند همسر زيبايى پيدا كنند؛ ولى چيزى نمى‌گذرد بايد همه را رها كرده و راهى ديار اموات شوند و طومار زندگى آنها در هم پيچيده خواهد شد.

جالب اين‌كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: اگر آنها اجازه سخن گفتن را پيدا كنند فقط يك خبر به شما مى‌دهند؛ خبرى كه همه چيز در آن جمع است و آن خبر مربوط به زاد و توشه تقواست كه در برزخ و مواقف قيامت، انسان را يارى مى‌دهد. اين سخن برگرفته از آيه شريفه 197 سوره بقره است كه مى‌خوانيم: «وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى‌ وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِى الْأَلْبَابِ»؛ و زاد و توشه تهيه كنيد و بهترين زاد و توشه، پرهيزگارى است و از (مخالفتِ) من بپرهيزيد اى خردمندان».