در همين رابطه امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

«مَا مِنْ عَمَلٍ حَسَنٍ يَعْمَلُهُ الْعَبْدُ إِلَّا وَلَهُ ثَوَابٌ فِي الْقُرْآنِ إِلَّا صَلَاةُ اللَّيْلِ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يُبَيِّنْ ثَوَابَهَا لِعِظَمِ خَطَرِهَا عِنْدَهُ فَقَالَ:

«تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ‌* فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ»؛ هيچ عمل نيكى نيست مگر اين‌كه پاداش معينى در قرآن براى آن بيان شده مگر نماز شب كه خداوند بزرگ ثوابش را به دليل عظمت آن بيان نكرده و فرموده: پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور مى‌شود (و به پا مى‌خيزند و رو به درگاه خدا مى‌آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد مى‌خوانند و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند* هيچ كس نمى‌داند چه ثواب‌هايى كه مايه روشنى چشمان است براى آنها نهفته و ذخيره كرده است». [1]

3. زيان‌هاى موسيقى‌

امام عليه السلام در اين بيان نورانى چند چيز را مانع استجابت دعا ذكر فرمود:

باج‌گيرى براى ظالمان، جاسوسى، در سلك داروغه‌هاى آنها بودن (براى تحكيم پايه‌هاى ظلم آنان) و همچنين نواختن طنبور و زدن طبل.

موانع استجابت دعا- به گونه‌اى كه از ساير روايات استفاده مى‌شود- منحصر به اين پنج مورد نيست، بنابراين مواردى را كه امام عليه السلام شمرده نمونه‌هايى روشن و جدى است.

در آنچه امام عليه السلام درباره اعانت بر ظالمان گفته جاى ترديد نيست، زيرا علاوه بر فرصت همكارى با آنان، درآمدى نيز كه از اين راه به دست عاملان آن مى‌رسد حرام و نامشروع است و مى‌دانيم كسى كه غذاى حرام بخورد دعاى او مستجاب نخواهد بود. همچنين كسانى كه از طريق نوازندگى كسب درآمد مى‌كنند.

[1]. تفسير قمى، ج 2، ص 168.